De Mississippi is inmiddels in een gevorderd stadium gekomen. Het is een bijzonder leuk project, juist omdat het zo afwijkend is van het standaard scheepsmodel. Echt een eyecatcher. Ruud die zich bezig houdt met aandrijving en besturing, heeft het gros van z’n werk erop zitten.
Liek en Daan houden zich bezig met de houtopbouw en details. Liek is druk bezig om alle dekhuizen, salons en dekken uit te zagen, op te bouwen en van latjes bekleding te voorzien. Hierdoor krijgen we snel, wanneer alle kajuit en dekdelen op elkaar geplaatst worden, een goed beeld van het gevaarte. Inderdaad: ‘op elkaar geplaatst worden’, want alles wat in de toekomst vast moet gaan zitten, zit nog los.
En dat is wel heel erg plezierig wanneer je kleine onderdelen aan moet brengen, zoals kozijnen en deuren. Dit is de specialiteit van Daan.
In de praktijk blijkt het maken en aanbrengen van kozijnen en deuren lastiger dan je denkt. Zeker wanneer dit uit beukenhouten latjes geknutseld moet worden. Veelal ongelijk van dikte en stug; dus makkelijk splijten. Nee, heel wat lastiger dan een voorgelaserd pakket van bijvoorbeeld balsahout. Maar veel leuker en echter!
En dan de beginfoutjes (dat noemen we onvolkomenheden doordat het allemaal handwerk is) waar je op moet anticiperen. Is er bijvoorbeeld een ronding niet helemaal symmetrisch, dan krijg je een kozijn dat dito is. Maar wanneer je daar dan deurtjes met strokende latjes in maakt, dan moet je toch proberen het aanzicht recht te maken. En we hebben er nog al wat te gaan.
Enfin, al met al een leuke uitdaging, waar we in kameraadschap en met voortvarendheid aan werken. En een gevleugelde uitspraak op de club is: : “Het moet vooral geen ‘werken’ worden”. Als het maar gezellig is. Een planning maken we niet, maar we proberen wel om de boot dit jaar nog een eerste proefvaart te laten maken.
Daan